پشت میزنشینی؛ معضل اول کاریابی فارغ‌التحصیلان

طبق داده‌های مرکز آمار ایران در سال ۱۴۰۰، حدود یک میلیون و 946 هزار نفر از جمعیت فارغ‌التحصیلان کشور جزو دسته بیکاران محسوب شدند و با توجه به جمعیت 2 میلیون و 409 هزار نفری بیکار کشور، می توان گفت حدود ۳۸ درصد از جمعیت کل بیکاران کشور را تحصیل کرده‌ها به خود اختصاص داده‌اند.

اما این شکاف بین دانشگاه و بازار کار از کجا نشات می گیرد و بهترین راهکار حل این مشکل چیست؟ کارشناسان بازار کار نظرات مختلفی در این زمینه دارند و برخی معتقدند که بهترین راهکار برای حل این مشکل، ارتباط پویا بین دانشگاه و بازار کار است.

به اعتقاد آنان، دانشگاه‌ها باید با توجه به نیاز بازار کار، پذیرش دانشجو انجام دهند تا مشکل فارغ التحصیلان در زمینه کاریابی به حداقل ممکن برسد. برخی نیز بر موضوع عدم مهارت دانش آموخته ها تاکید می کنند.

یکی از این کارشناسان، مهرزاد مویدی است. این کارشناس بازار کار در گفتگو با «ایران اقتصادی» یادآور شد: حدود یک میلیون نفر از بیکاران کشور دارای تحصیلات دانشگاهی هستند و معتقدم که علت این امر نیز صنعت محور نبودن دانشگاه های ایران است چرا که وقتی کار صنعتی نبوده و فقط علمی باشد، کاری پیش نمی رود.

وی افزود: یک زمانی کارفرما برای کار کردن با سیستم های کامپیوتری به دنبال لیسانس و فوق لیسانس آشنا به نرم افزار و سخت افزار کامپیوتری می گشت، ولی حالا شرایط تغییر کرده و به دنبال دیپلمه ها هستند تا حقوق کمتری هم پرداخت کند، چرا که به هر حال کارش با این فرد راه می افتد و دیگر این شغل، یک کار تخصصی به شمار نمی رود.

این کارشناس بازار در ادامه گفت: وقتی وضعیت ما در بخش صنعت ضعیف باشد، علم به تنهایی نمی تواند کارآیی داشته باشد.

وی موضوع ضعف مهارت فارغ التحصیلان دانشگاهی را نیز در ناکامی آنها برای یافتن شغل بسیار بااهمیت دانست و افزود: ما در حال حاضر شاهد ضعف مهارت بالای جوانان فارغ التحصیل هستیم و عملا هیچ کارشناس و کارگری در اشتغال، سر جای خودش نیست.

مویدی ادامه داد: به هر حال نتیجه این موضوع هم ناپایداری در عرضه و تقاضای کارگاه ها و واحدهای صنعتی و تولیدی می شود؛ موضوعی که نمی توان نسبت به آن بی اعتنا بود و آن را نادیده گرفت.

این کارشناس بازار کار درباره راهکار این موضوع نیز گفت: برای حل مشکل اشتغال جوانان تحصیل کرده، باید صنعت را وارد دانشگاه کرد.

مویدی افزود: ما باید بیشتر به سمت دانشکده و دانشگاه های فنی و حرفه ای برویم. ضعفی که در کشور ما وجود دارد این است که افراد جویای کار بیشتر به دنبال کار راحت هستند و می خواهند پشت میز بنشینند و بدون زحمت به جایگاه های بالا برسند.

وی در ادامه گفت: قطعا وقتی تحصیلات با صنعت سازگار نباشد میزان بهره وری کم می شود به گونه ای که در حال حاضر حتی در قوی ترین کارگاه های ما نیز بهره وری بیش از 50 درصد نیست. به بیان دیگر کار ما به اندازه تولید، سرمایه و آینده ما نیست و باید در این موضوع تجدید نظر کرد.