مصطفی سمیعی نسب؛ عضو هیات علمی دانشگاه امام صادق (ع) در گفتگو با “ایران اقتصادی“، بیان داشت: یکی از راه های تعاملات کشورها استفاده از دیپلماسی اقتصادی است.
وی خاطرنشان کرد: بنابراین حضور ایران در سازمان همکاری شانگهای می تواند بر دو محور تاثیر گذاشته و اثرات مثبت خود را نمایان کند.
سمیعی نسب ادامه داد: یکی از آنها هدف قراردادن برخی محصولات و کشورها به منظور توسعه صادرات و دیگری مربوط به واردات محصولات آماده و یا مواد اولیه ای است که کشور به آن نیاز دارد.
عضو هیات علمی دانشگاه امام صادق (ع) بیان داشت: ایران به دنبال دیپلماسی عمومی باید برای دستیابی به بازارهای جدید، همانند سایر کشورها مسیر دیپلماسی اقتصادی را در پیش بگیرد.
وی افزود: نکته کلیدی دیگری که در حضور ایران در شانگهای وجود دارد، این است که باید توجه داشته باشید که این سازمان مجموعه ای است که یک سوم کشوهای جهان را در خود جای داده و از سوی دیگر یک سوم تولیدات ناخالص جهان نیز توسط کشورهای عضو در شانگهای صورت می گیرد.
سمیعی نسب تصریح کرد: ایران می تواند تجارت با کشورهای آسیایی و شرقی بخصوص کشورهای همسایه را بدون حضور در FATF داشته باشد.
این استاد دانشگاه ادامه داد: به جرات می توان گفت سازمان همکاری شانگهای می تواند تهدیدی برای تحریم محسوب شود، به طوری که حتی شاید برجام نیز اهمیت خود را از دست بدهد.
به گفته وی، هر چه تعداد کشوروهایی مثل روسیه، ایران و … که توسط آمریکا تحریم شده اند افزایش پیدا کند، عملا بستر و شرایط برای همکاری با کشورهای عضو مهیاتر خواهد شد که باید از این فرصت دولت به درستی بهره ببرد. در چنین شرایطی FATF چندان اهمیت نداشته و کشورها می توانند با واحد پولی خود تجارت کنند.
تمام حقوق برای «ایران‌اقتصادی» محفوظ بوده و استفاده از مطالب با ذکر منبع بلامانع است