شنبه؛ 05 فروردین 1402

هفته گذشته معاون اول رئیس جمهور به روسیه سفر کرد و در نشست سران کشورهای ساحلی دریای خزر پیشنهاد کرد که یک منطقه آزاد مشترک بین کشورهای حاشیه خزر تشکیل شود. محمد کهندل؛ اقتصاددان با برشمردن مزایای تشکیل یک منطقه آزاد تجاری مشترک با کشورهای همسایه، معتقد است که ایران باید با تعریف کنوانسیون های جدید، حرکت در مسیر تشکیل سازمان های بین المللی اقتصادی و تجاری را در ایران دنبال کند.

به گزارش “ایران اقتصادی“، دولت سیزدهم همواره بر افزایش ارتباط با همسایگان تاکید داشته و در راستای سیاست خارجی خود به دنبال گسترش همکاری و تعامل همه‌جانبه با کشورهای همسایه بوده و پیوستن ایران به پیمان شانگهای گواه این ادعاست.

افزایش ارتباط و مبادلات با کشورهای همسایه در تازه ترین سفر معاون اول رئیس‌جمهور به روسیه و شرکت در دومین مجمع اقتصادی خزر نیز مورد توجه قرار گرفت. محمد مخبر در این مجمع خواستار تشکیل منطقه آزاد مشترک کشورهای ساحلی خزر شد. معاون اول رئیس‌جمهور با اشاره به تلاش دولت سیزدهم برای گسترش همکاری و تعامل همه‌جانبه با کشورهای همسایه به خصوص با کشورهای ساحلی دریای خزر گفت: ایران با توجه به موقعیت ژئوپولتیکی و ژئواکونومیکی خود به عنوان محل اتصال دریای خزر به کرانه‌های جنوبی و آب‌های گرم خلیج فارس، دریای عمان و اقیانوس هند، برای ایجاد تحرک در همکاری‌های‌اقتصادی و تجاری میان کشورهای ساحلی دریای خزر عزم جدی دارد. وی با بیان اینکه دریای خزر بستر بسیار مناسبی برای گسترش همکاری‌ها در عرصه‌های مختلف میان کشورهای ساحلی این دریا فراهم ساخته است، بر استفاده و بهره‌مندی از ظرفیت‌های اقتصادی یکدیگر برای توسعه، پیشرفت و رفاه مردم منطقه تاکید کرد و 7 پیشنهاد را برای توسعه مناسبات و ارتقای سطح همکاری ها میان کشورهای حاشیه دریای خزر مطرح کرد.

بسیاری از کارشناسان، گسترش همکاری ایران با کشورهای همسایه را ضروری می دانند. یکی از این کارشناسان، دکتر محمد کهندل است. این اقتصاددان در گفتگو با «ایران اقتصادی» با تاکید بر این که برای توسعه اقتصادی راهی جز این که سطح روابط خود را به شیوه های مختلف افزایش دهیم، نداریم گفت: یکی از دلایل ضرورت افزایش ارتباط با کشورهای منطقه و بالا رفتن حجم فعالیت اقتصادی، این است که خیال آن کشورها از نظر امنیتی راحت می شود و مطمئن می شوند که ما با آنها دشمنی نخواهیم داشت. از سوی دیگر چون شریک تجاری ما هستند ما هم سود می بریم و عملا امنیت لازم در مرزها فراهم می شود.

این تحلیلگر مسائل اقتصادی، یکی دیگر از مزایای ارتباط گرفتن با کشورهای همسایه و تشکیل منطقه آزاد مشترک کشورهای ساحلی خزر را ارزان تر شدن هزینه تجارت دانست و افزود: وقتی می توانیم حتی با کامیونت، وانت و.. عملیات تجاری خود را با کشورهای همسایه انجام دهیم، هیچ دلیلی ندارد که این تجارت را با یک قاره دورتر داشته باشیم.

کهندل، دسترسی آسان فعالان اقتصادی به بازار کشورهای ساحلی خزر و همسایگان را یکی دیگر از مزایای افزایش ارتباط با همسایگان و تشکیل منطقه آزاد مشترک کشورهای ساحلی خزر دانست و افزود: به دلیل مزیت اقتصادی بالای ایران نسبت به بسیاری از این کشورها، کالای ما می تواند بازار صادراتی مناسبی پیدا کند. این اقتصاددان همچنین یادآور شد: با وجود ارتباط تنگاتنگ با این کشورها، موضوعی به نام تحریم رنگ می بازد و وقتی بتوانیم با کشورهای اطراف مبادلات تجاری خود را انجام دهیم دیگر تحریم معنایی نداریم.

این تحلیلگر مسائل اقتصادی افزود: بعد از این مسائل، زمینه فراهم می شود تا ما اتحادیه های منطقه ای ایجاد کنیم و تعرفه های بین کشورها را ارزان یا کم کنیم تا سطح روابط بیشتر شود و در مراحل بعدی نیز کلا تعرفه ها را برداریم یعنی تجارت با این کشورها آزاد باشد.

کهندل ادامه داد: از سوی دیگر نباید فراموش کرد کشوری که در حال توسعه است نیاز به بازار جدید دارد و باید بازارش را بزرگ کند. اگر تولید کالایی آغاز شد زمانی می توان این تولید را گسترش داد که بازار هم گسترش یابد، اگر بازار وجود نداشته باشد بی شک تولیدکننده ورشکسته می شود.

وی با اشاره به این که ورود به بازار جدید و ساخت بازارهای تازه برای اقتصاد کشوری مثل ایران که در مرحله رشد و توسعه قرار دارد یک ضرورت است، یادآور شد: ما نه تنها باید ارتباط با کشورهای ساحلی خزر را مورد توجه قرار دهیم، بلکه باید گام های بزرگتری نیز برداریم و غیر از اتحادیه های منطقه ای، به سمت اتحادیه های بین المللی همچون شانگهای، بریکس و… برویم.

کهندل ورود به اتحادیه های بین المللی و قاره ای یا بین قاره ای را کافی ندانست و افزود: حتی باید فراتر از این عمل کنیم و همانند شانگهای که توسط چین تعریف شده و کشورهای دیگر عضوش می شوند، ما نیز باید برای جمهوری اسلامی کنوانسیون های جدیدی را تعریف کنیم. به عنوان مثال در ارتباط با بانکداری اسلامی، نقل و انتقال پول برای کشورهای اوپک، کشورهای اسلامی و…، خودمان اتحادیه یا کنوانسیونی ایجاد کنیم. یادمان باشد که اگر بخواهیم جهش داشته باشیم و ایران را برای 50 سال دیگر ببینیم چاره ای نداریم جز این که چنین مواردی را مورد توجه قرار داده و آن را عملیاتی کنیم.