پنج‌شنبه؛ 03 فروردین 1402

عباس مقتدایی خوراسگانی؛ نایب رئیس کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس در یادداشتی برای ایران اقتصادی با اشاره به اینکه حضور ایران در شانگهای می تواند امنیت ساز باشد، گفت: کسانی که در بحبوحه تحریم ها می گویند باید در FATF وارد شویم، حواسشان جمع نیست که کشورمان در زمره کشورهای تحریمی امریکاست و نباید آنچه که اصولا محرمانه محسوب می شود را در اختیار کشورهای دیگر قرار دهیم.

شانگهای به عنوان یک نهادی که در عرصه روابط بین الملل توانسته است جایگاه ویژه پیدا کند فرصت مناسبی است تا ایران بتواند از این ابزار برای پیشبرد منافع خود بهره گیری کند. ما 15 سال بود که تمایل خود را برای عضویت کامل در این پیمان و سازمان اعلام کرده بودیم، ولی با وجود تلاش های دولت های قبل چنین امری محقق نشد.

در دولت سیزدهم با اتخاذ سیاست های صحیح و اجرای قوی تر اهداف خود توانسته است به عنوان عضو دائم این سازمان شناخته شود و اکنون وزیر امور خارجه ایران اسناد توافقات قبلی را به صورت موقت امضا کرده تا پس از ارائه لایحه به مجلس شورای اسلامی و تصویب آن از سوی مجلس، به عنوان مبنای اقدام برای جمهوری اسلامی ایران قرار بگیرد.

در هر صورت اکنون باب جدیدی برای ارتباط با همسایگان و کشورهای آسیایی پدید آمده و افق های پیش رو در عین حال که باید با دقت و ریزبینی مباحث آن را دنبال کنیم به گونه ای است که زمینه را برای پیشبرد اهداف سیاست خارجی و شرایط پولی مالی و نظایر آن به نحو بهتری مهیا می کند و کشور ما می تواند در کنار روابط دوجانبه خود از روابط با سایر کشورهای آسیایی در قالب این پیمان بهره بگیرد.

اکنون ما بیش از هر زمان دیگری در طول چندسال گذشته با نگاه به آسیا و دیپلماسی همسایگان، توانسته ایم راه های جدید برای گسترش سبد دیپلماسی بیابیم و روابط خارجی کشور را پُربارتر کرده و توسعه دهیم.

به همین جهت است که حضور ما در این سازمان می تواند منافع منطقه ای را به همراه داشته باشد. این منافع می تواند از حضور بیگانگان در منطقه جلوگیری کند.

سازمان شانگهای و حضور ایران در آن می تواند امنیت ساز باشد و بهره های اقتصادی متعددی برای آن قابل تصور است، البته این سازمان هم مانند هر سازمان دیگری ویژگی ها و اقتضائات خاص خود را دارد و ما باید با به حداقل رساندن آسیب و حداکثر رساندن بهره مندی ها منافع ملت خود را دنبال کنیم و در یک روند همکاری چندجانبه، به صلح و امنیت و استقرار هر چه بیشتر ثبات در این منطقه حساس جهانی که می تواند بر سایر نقاط جهان نیز اثرگذار باشد دست پیدا کنیم.

وقتی تصمیم گیرندگان و یا مجریان سیاست خارجی، خودشان را به یک جریان خاص در سطح بین المللی محدود کنند مثلا تمرکز آنها بر ارتباط با اروپا یا مسائل مرتبط با امریکا باشد و از سایر ظرفیت های در اختیار غفلت کنند، طبیعتا این موضوع هم مطرح می شود و هم در عالم واقعیت رخ می دهد.

اما وقتی که شما موفق شوید سبد سیاست خارجی خود را توسعه دهید و روابط بین المللی شما متعدد شود عملا فرصت هایی به دست می آورید که اگر مجموعه ای بخواهد به شما برای وارد شدن به یک روند، فشار وارد کند شما می توانید با راه های دیگری که از طرق خاص سازماندهی می کنید تحت فشار قرار نگیرید.

موضوع FATF از همین دسته است. کسانی که در بحبوحه تحریم که هرگونه شناسایی دورزدن تحریم می تواند موجبات فشار بیشتر بر کشور شود، می گویند شما باید در FATF وارد شوید و شرایط خاص کشور را با شرایط سایر کشورها مقایسه می کنند حواسشان جمع نیست که کشورمان در زمره کشورهای تحریمی امریکاست و نباید آنچه که اصولا محرمانه محسوب می شود را در اختیار کشورهای دیگر قرار دهیم، طبیعتا به همین اشتباهات در تحلیل و تصمیم در اجرا می رسد.

اکنون کشور ما چون شرایط خاص دارد زمان آن نیست که رفتارهای معمولی و عادی داشته باشیم، بلکه باید متناسب با نیاز کشور خود و متناسب با دشمنی هایی که از سوی سایرین برای ما قابل تصور است و هم سطح نیازهایی که داریم تصمیم بگیریم. دولت سیزدهم و وزارت امور خارجه این دولت مسیر درست و با شتاب مناسب را در پیش گرفته است.