یکشنبه؛ 07 خرداد 1402

آمارهای نیروی کار از پاییز سال گذشته به پاییز امسال، حکایت از کاهش تعداد بیکاران دارد. آمارهای جریان نیروی کار از پاییز امسال به سه ماهه سوم سال گذشته نشان می‌دهد که سه میلیون و 580 هزار نفر از بیکاران و جمعیت غیرفعال شاغل شده‌اند.

به گزارش “ایران اقتصادی”، در پاییز سال 1400، از جمعیت در سن کار مشترک در فصل پاییز سال گذشته و امسال، سهم شاغلان 37،3 درصد، بیکاران 3،6 درصد و جمعیت غیرفعال نیز 59،1 درصد بوده است. این وضعیت در پاییز امسال نسبت به پاییز سال گذشته، به ترتیب، 37،7، 3،2 و 59،1 درصد شاغل، بیکار و غیرفعال بوده‌اند.

داده‌های ارائه شده نشان می‌دهد جمعیت بیکار کشور در پاییز 1401، بیشترین کاهش را داشته و شاغلان نیز بیشترین رشد را از آن خود کرده‌اند.

داده‌های جریان نیروی کار از پاییز امسال به پاییز سال گذشته نشان می‌دهد که بیشترین درصد جابه‌جایی در وضع فعالیت با میزان 40،4 درصد به وضع فعالیت بیکار به شاغل بوده است. 7،1 درصد نیز از جمعیت غیرفعال به جمع شاغلان افزوده شده است.

7،1 درصد کسانی که در پاییز سال قبل متقاضی شغل نبودند، در پاییز امسال از جمعیت غیرفعال اقتصادی خارج شده‌اند، به عبارتی حدود 2 میلیون و 650 هزار نفر از جمعیت غیرفعال سال گذشته به شاغلان اضافه شده است.

اما جریان نیروی کار از پاییز سال گذشته به پاییز امسال، از کاهش تعداد بیکاران حکایت دارد. در این بازه زمانی، 930 هزار نفر از این جمعیت تغییر وضعیت داده و به جمعیت شاغل اضافه شده‌اند.

به عبارتی 2 میلیون و 580 هزار نفر در این بازه زمانی از بیکار و غیرفعال به شاغل تغییر وضعیت داده‌اند.

*جریان نیروی کار در مردان و زنان

بر اساس آمارهای جریان نیروی کار از پاییز سال 1400 به پاییز سال 1401، کمترین ثبات در وضع فعالیت مربوط به بیکاران با مقدار 34 درصد بوده است. این میزان برای مردان 32،1 درصد و برای زنان نیز 38،7 درصد بوده است.

در همین بازه زمانی 50،6 درصد از مردان بیکار پاییز سال 1400 در پاییز سال 1401 شاغل شده‌اند. به معنای دیگر، 835 هزار نفر از مردان بیکار در پاییز سال گذشته در پاییز امسال تغییر وضعیت داده و به شاغلان اضافه شده‌اند. سهم زنان نیز در این میان 14،4 درصد بوده است.

*جریان نیروی کار در مناطق شهری و روستایی

در پاییز 1400 و برای جمعیت نقاط شهری در سن کار مشترک در فصل پاییز سال 1401، 36.2 درصد شاغل، 4.1 درصد بیکار و 59.6 درصد غیرفعال بوده‌اند، که وضع فعالیت این افراد در پاییز سال 1401 به ترتیب برابر 36.4، 3.7، 59.9 درصد شاغل، بیکار و غیرفعال بوده است.

این مقادیر برای نقاط روستایی در پاییز سال 1400، به ترتیب، 40.9، 2.6، 56.4 درصد و در پاییز سال 1401؛ برابر 40.4، 2.6 و 57 درصد بوده است.

با توجه به مقادیر ارائه شده، وضع فعالیت بیکار در نقاط شهری و روستایی به ترتیب با مقادیر 34.8 و 30 درصد دارای کمترین مقدار ماندگاری وضع فعالیت بوده است.

همچنین بیشترین جابه‌جایی در نقاط شهری و روستایی مربوط به انتقال وضعیت از بیکار به شاغل به ترتیب با مقادیر 39.7 و 43.6 درصد بوده است.

کمترین میزان تغییر وضع فعالیت در نقاط شهری و روستایی، مربوط به تغییر وضعیت از غیرفعال به بیکار به ترتیب برابر با مقادیر 1.6 درصد و 0.8 درصد بوده است.

*جریان نیروی کار در بخش‌های اقتصادی

بیشترین جابه‌جایی شاغلان از پاییز سال 1400 به پاییز سال 1401، از بخش‌های کشاورزی و صنعت به بخش خدمات بوده است.
در پاییز سال 1400، از شاغلان مشترک در فصل پاییز 1400 و 1401، 15.1 درصد در بخش کشاورزی، 34.8 درصد در بخش صنعت و 50.2 درصد در بخش خدمات مشغول به فعالیت بوده‌اند.

این مقادیر برای بخش‌های عمده فعالیت اقتصادی در پاییز سال 1401، به ترتیب برابر 15، 34.3، 50.7 درصد برای شاغلان در بخش‌های کشاورزی، صنعت و خدمات بوده است.

ماندگاری اشتغال در بخش خدمات با میزان 89.9 درصد دارای بالاترین مقدار در بین بخش‌های سه‌گانه اقتصادی بوده است. اشتغال در بخش‌های کشاورزی و صنعت نیز به ترتیب با مقادیر 84.7 و 83.3 درصد در رتبه‌های بعدی قرار دارند.

بیشترین درصد انتقال در بخش‌های عمده فعالیت اقتصادی مربوط به تغییر اشتغال در بخش صنعت به خدمات از پاییز سال 1400 به پاییز سال 1401 با میزان 13.3 درصد بوده است. کمترین میزان انتقال مربوط به انتقال از بخش خدمات به کشاورزی با میزان 2 درصد بوده است.

آمارهای جریان، همه داده‌های ورودی و خروجی نیروی کار و تغییر وضعیت نیروی کار افراد بین دو دوره را ارائه می‌کند. بر اساس این داده‌ها، انتقال، تغییر اشتغال، شغل‌های ایجاد شده و از بین رفته محاسبه می‌شود.

به عبارتی بررسی بازار کار با استفاده از آمار جمعیت فعال، سطح اشتغال و نرخ بیکاری مورد مطالعه قرار می‌گیرد. مقایسه این شاخص‌ها در زمان‌های مختلف، تغییرات بازار کار را طی زمان نشان می‌دهد اما جابه‌جایی‌هایی که در داخل این مقاطع زمانی رخ می‌دهد با این شاخص‌ها مشخص نمی‌شود.

به همین دلیل آگاهی از جابه‌جایی‌های داخل مقاطع، داده‌های جریان زمانی محاسبه می‌شود. به معنای دیگر آمارهای جریان، همه تغییراتی که ممکن است داده‌های مقطع نشان ندهند را پوشش می‌دهد.

به عبارتی تدوین و نظارت بر سیاست‌های بازار کار، آمارهای مقطع نیروی کار به آمارهای جریان کار به عنوان مکمل نیاز دارد. زیرا داده‌های مقطع نیروی کار به تنهایی نمی‌توانند کل اطلاعات مورد نیاز برای بررسی جرئیات حرکت جریان‌های در نظر گرفته شده را به وسیله برنامه مختلف ارائه کنند.

افرادی که در دو فصل تغییر وضعیت داده‌اند و افرادی که در دو فصل وضع فعالیت یکسان داشته‌اند. افرادی که در دو فصل تغییر وضعیت داده‌اند، جابه جایی نیروی کار را تشکیل می‌دهند.